-
1 trzep|nąć1
pf — trzep|ać1 impf (trzepnęła, trzepnęli — trzepię) Ⅰ vt pot. (uderzyć) to bop pot.; to cuff- trzepnąć kogoś w głowę a. po głowie to bop a. hit sb on the head- ojciec trzepał go rzemieniem za każde kłamstwo his father hit him every time he told a lieⅡ vi (potrząsnąć) to flick- trzepała gałązką w szybę, żeby mnie zawołać she flicked a twig at the window to attract my attention- gęsi trzepią skrzydłami the geese are flapping their wings- ryba trzepie ogonem the fish is flapping its tailⅢ trzepnąć się — trzepać się (uderzyć siebie samego) to slap oneself- trzepnął się dłonią w kolano he slapped his knee with his hand- trzepnął się głową o kant stołu he banged his head on a. against the edge of the tableThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzep|nąć1
См. также в других словарях:
trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… … Słownik języka polskiego
